Απόφοιτος του Καλαμαρί ενώ παράλληλα ήταν αθλήτρια ενόργανης γυμναστικής. Σπούδασε στη Γυμναστική Ακαδημία του Βουκουρεστίου της Ρουμανίας το 1987, από όπου και έλαβε Πτυχίο Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού, το οποίο αναγνωρίστηκε από το Υπουργείο Παιδείας το 1990. Έκανε διδακτορικό στην προπόνηση της ενόργανης γυμναστικής, υπήρξε μέλος της Γυμναστικής Ομοσπονδίας και προπονήτρια του Ακροβατικού διαδρόμου. Στο ενεργητικό της έχει πολλές Πανελλήνιες νίκες όπως και πολλές νίκες στο εξωτερικό. Υπήρξε καθηγήτρια μουσικοκινητικής αγωγής σε δημόσια Ι.Ε.Κ. στο τμήμα των ΑΜΕΑ, τέλεσε χρέη κριτή για 7 χρόνια σε διάφορα αγωνίσματα, ενώ υπήρξε προπονήτρια Πανελληνιονικών με πολλές νίκες στον ενεργητικό τους, αλλά και νίκες ελλήνων αθλητών στο εξωτερικό με πολλές διακρίσεις και μετάλλια. Η αγάπη της για το θέατρο την ώθησε να πάρει ειδικότητα στην ξιφασκία. Παρακολούθησε μαθήματα Θεατρικής Ξιφασκίας στο ¨Cluz Νapoca Romania¨ το 1992, στο ¨Bucuresti Romania¨ το 1996, Κινηματογραφικής Ξιφασκίας στη Ρωσία το 1998, και μαθήματα Κονταρομαχίας, στην Ρωσία το 2013. Από το 2002 διδάσκει ξιφασκία στη σχολή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος και σπαθογραφεί σε όλες παραγωγές του Κ.Θ.Β.Ε. Διδάσκει Ξιφασκία & Οπλομαχητική στην Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης Ροντίδη από το 1998.

                    ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΣΠΑΘΟΓΡΑΦΙΑΣ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΚΗΣ ΞΙΦΑΣΚΙΑΣ
Στην αθλητική ξιφασκία ο προπονητής ενεργοποιεί όλες τις δεξιότητες του αθλητή ως προς την ταχύτητα, τα αντανακλαστικά, την κριτική σκέψη, την ευστροφία του καθώς και την αντοχή, τη δύναμη του, την ισορροπία του. Φανταστείτε ότι ένα χτύπημα διαρκεί 1/20 του δευτερολέπτου από τη στιγμή που θα αγωνιστεί με αντίπαλο που δε γνωρίζει. Από την άλλη ο Σπαθογράφος θα φτιάξει μια σπαθογραφία την οποία θα μάθουν οι ηθοποιοί με την εξής δομή (όπως γράφουμε μία έκθεση). Για πρόλογο θα χρησιμοποιήσει μικρές κοφτές σπαθιές για να τραβήξει το βλέμμα του θεατή. Στο κυρίως θέμα θα χρησιμοποιήσει μεγάλες και εφετζίδικες κινήσεις. Ενώ στον επίλογο θα προετοιμάσει το θεατή για το φινάλε. Άρα ο ηθοποιός πρέπει να μπορει να αποστηθίζει γρήγορα όλες τις σπαθογραφίες, παράλληλα να μπορεί να μιλάει, να τρέχει, να κάνει ότι του ζητηθεί. Το πιο σημαντικό κομμάτι στο στήσιμο μιας σπαθογραφίας είναι ο θεατρικός χρόνος δηλ αν μια σπαθογραφία είναι περίπου 21-25 δευτ. ο θεατής μπορεί να νομίζει ότι κρατάει 2 λεπτά. Ένας σπαθογράφος μπορεί να χρησιμοποιήσει πάνω από δύο ηθοποιούς για να δημιουργήσει μία σκηνικη μάχη. Σεμινάρια σπαθογραφιών γίνονται κάθε 2-3 χρόνια σε Ρωσία, Αγγλία, Αμερική.
Οι μαθητές στους οποίους  διδάσκω, μαθαίνουν ακόμα και να στήνουν μια σπαθογραφία, σε περίπτωση που δε μπορούν να έχουν σπαθογράφο, σε μια θεατρική παραγωγή.